Wanneer we als gemeente samen zijn in de Woudtse kerk en in De Rijstuin weten we ons verbonden met meer mensen dan die daar op dat moment aanwezig zijn. We zijn ook verbonden met onze broeders en zusters op andere plekken, ook met hen in de Kickerthoek. Afgelopen donderdag hielden we daar de maandelijkse kerkdienst, met onze gemeenteleden die daar verblijven of zich verbonden voelen met dit huis; en met onze broeders en zusters van de parochie. We zongen samen, baden samen en stonden samen stil bij het verhaal van de storm op de meer en Jezus die loopt het water (Mattheus 14:22-34).

De discipelen zijn op het meer, terwijl Jezus achtergebleven is en bidt. Ze komen in de problemen door een storm die opsteekt. En dan… komt Jezus naar hen toe, lopend over het water. En de discipelen? Die raken in verwarring en roepen ‘het is een spook’!. En ze schreeuwen van angst!

De discipelen zijn dus in nood. Ze redden het niet alleen. Dan komt hun Verlosser naar hen toe – en zij zijn doodsbang! Dat is raar.. En toch, de reactie van de discipelen kunnen wij ons zo goed voorstellen. Wij zijn zo gewend om alleen rekening te houden met hoe de dingen gaan op de menselijke manier. We worden geboren. We leven ons leven. Zo goed en zo kwaad als dat gaat. We worden ouder en komen dichter bij het einde van dit leven. Zo gaat dat. Bij iedereen. Wij christenen zijn daar geen uitzondering op. En toch..  We zijn er vaak niet op bedacht wat het betekent als Jezus bij ons komt.

Jezus loopt over het water. Dit is niet zomaar een symbolisch verhaal. Jezus doet het onmogelijke. Hij is ook mens. Maar dit laat zien dat Hij goddelijk is. Hij is ook de Zoon van God. Hij loopt over het water. Dat is niet zomaar een kunstje. Zo van: kijk eens, wat Hij ook nog kan. Het water, de zee staat in de bijbel symbool voor de dood, voor de ondergang. Dat Jezus loopt over het water, betekent dat Hij sterker is dan de dood. Wat Hij later heeft laten zien door op te staan uit de dood. Hier laat Hij het ook zien.

Het gaat er niet zozeer om dat Jezus iets spectaculairs heeft gedaan. Maar het gaat er wel om dat Hij iets doet wat menselijkerwijs onmogelijk is, en daarbij een uitspraak doet die in het Oude Testament alleen aan God wordt toegeschreven: Heb goede moed, Ik ben het (de Godsnaam!), wees niet bevreesd.’  En Jezus zegt ook tegen ons: Heb goede moed, Ik ben het, wees niet bevreesd.’

Of we nu oud zijn, of jong zijn, of ergens tussenin.. Dat hebben we allemaal nodig.