De start van het nieuwe jaar hadden we ons anders voorgesteld, denk ik. Een onzorgvuldige verklaring heeft veel schade berokkend. Op meerdere manieren. De bezorgde christenen die deze verklaring hebben uitgegeven, hebben hun loopgraaf betrokken. In reactie daarop hebben allerlei andere christenen en niet-christenen hun loopgraaf betrokken. Begrijpelijk, maar helpt het ons verder? Hoe we ook denken over dit onderwerp, deze verklaring werkt niet verbindend. Of beter gezegd: hoe we ook denken over deze onderwerpen. De verklaring wil teveel zeggen over teveel onderwerpen. Terwijl elk van de onderwerpen een grote zorgvuldigheid vereist. Het werkt niet verbindend om een dergelijke tekst de wereld in te slingeren. Door de verklaring zijn veel mensen – medeschepselen en mede-christenen – zeer gekwetst en buitengesloten. Zeker ook mensen met een andere geaardheid. Het werkt ook niet verbindend om vervolgens aan morele borstklopperij te doen richting een religieuze minderheid en hen collectief als fanatici in een hoek te zetten.
In de verklaring worden dingen uit hun verband en uit hun context getrokken. Niet onze geaardheid maakt ons een christen. Dat we bij Christus horen, maakt ons een christen. Dat bepaalt onze primaire identiteit. Zoals Paulus zegt in Galaten 3: ‘Want u bent allen kinderen van God door het geloof in Christus Jezus. Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed. Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus’ (Gal. 3: 26-28). Laten we elkaar vinden in die belijdenis. En laten we samen bidden om de Heilige Geest.
Het kan zijn dat u door de discussie van de afgelopen week persoonlijk bent geraakt. Wanneer u / jij naar aanleiding van dit onderwerp in gesprek wilt of je hart wilt luchten, van harte welkom. Het is belangrijk dat we met elkaar dit gesprek voeren, elkaar vertellen wat ons bezig houdt en samen zoeken naar Gods leiding. Op de blog van ds. Johan Visser, predikant van de Noorderkerk in Amsterdam, las ik dit gedicht van zijn hand, dat ik graag met u deel.
Gebed na #Nashville
GEPUBLICEERD OP 8 januari 2019
Eeuwige God,
Gij die volgens onze traditie geslacht noch gender bezit —
Heilige, Enige, Unieke —
geef ons alstUblieft even rust.
De mensen vinden zoveel,
maar ik ben zoekend
naar U en Uw wijsheid.
Ik bid U: denk aan alle homo’s
en transgenders
en aan hun geliefden.
Het is allemaal zo pijnlijk en vermoeiend voor hen.
Ze lezen, horen, denken dat ze er eigenlijk niet hadden mogen zijn,
als onbedoelde uitzonderingen in een door U vastbepaalde orde.
Ze horen dat ze vooral pastoraal bejegend moeten worden,
als de zwarte schapen van de kudde.
Ik smeek U dat Gij hen laat weten dat Gij hun Herder zijt,
met een staf die hen vertroost
en hen in groene weiden en naar stille wateren leidt.
Ik bid U: denk aan al die mannen (en vrouwen)
die bezorgd zijn over de teloorgang van de ordening van het huwelijk
en wat dat aan pijn en chaos geeft,
die ongerust zijn dat ze hun overtuiging moeten opgeven.
Ik heb met enkelen van hen op school gezeten
en met anderen gestudeerd.
Gij weet dat ze oprecht geloven dat ze moeten spreken,
vanwege Uw heiligheid en het heil van mensen.
Ik bid U dat Gij hen laat weten dat Gij hun Herder zijt,
en zij Uw zwart-witte schapen.
Ik bid U: denk aan Uw kerk,
die kwetsbare kudde van Uw Zoon,
verdeeld en dolend in de tijd.
Wees Gij toch onze Herder
en wijs ons een weg.
Dat vraag ik U,
in Naam van de Goede Herder,
die nooit getrouwd is geweest
en daarom de bruidegom
van ons allen kan zijn.
Amen