Wat een bijzondere tijd hebben we achter de rug. Wat was het fijn om samen Kerst te vieren. Met zoveel mensen, in een volle kerk, uit volle borst te kunnen zingen. We hebben genoten van de bijdragen van het gelegenheidskoor, de muzikale bijdragen van de kinderen op instrumenten, de kinderen die voor in de kerk hebben gezongen, de doedelzak, het orgel, pianospel, getrommel etc.. En natuurlijk ook van het samenzijn na de dienst.

We danken God voor Zijn onuitsprekelijke gave: dat Hij mens werd voor ons. 

Rond Oud en Nieuw kwamen we samen in De Rijstuin en de Woudtse Kerk. We lazen uit Lukas 2: 22-40, over Simeon en Anna. Zij laten zien wat een leven met God met je doet. Je lichaam kan oud worden, en dat gebeurt, het kraakbeen in je rug verslijt, je ogen worden minder; maar ons geloof en hoop kunnen sterker worden. Bij Simeon en Anna is het duidelijk wat hun prioriteit is. Ze kijken vooruit in hoop, niet in bitterheid en wanhoop. We kunnen getuigen van de hoop.  

We hebben rolmodellen nodig. In ons leven, en ook in de kerk. Mensen die in hun leven iets laten zien van het volgen van God. Het is een zegen om mensen om ons heen te hebben die langer hebben geleefd dan wij. Of mensen die er misschien niet meer zijn, maar die ons zijn voorgegaan. Mensen die een langer zicht hebben op wat God doet in de wereld dan wij dat hebben. Wie zijn Simeon en Anna voor ons? En voor wie kun jij een Simeon of Anna zijn?

Wat doe je dan als je een Simeon bent, en een Anna? Het gaat dan niet om jou. Het gaat in dit verhaal ook niet over hen. Want uiteindelijk gaat de Bijbel niet om deze mensen. De Bijbel gaat over God. God die onze wereld binnenkwam. Voor ons. Zo klein, zo bescheiden. Hij schreeuwt niet om aandacht. Hij wacht op mensen die Hem opmerken. Die door hebben dat Hij het is. Zo onverwacht. Zo anders dan wij dachten. En die roepen: daar is Hij! Net zoals Simeon en Anna doen.

Het is onze roeping om God op te merken, om Hem te herkennen. En dat met elkaar te delen. Daar is God! Op nieuwjaarsdag. Elke dag van het jaar. Laten we voor elkaar Simeon worden en Anna. Laten we wachten op God. Laten we Hem loven. En spreken over Hem. Door Zijn kracht.