In deze dienst lezen we Lukas 15: 11-32, over de jongere zoon, de oudere zoon en hun vader. Jezus vertelde deze gelijkenis aan de keurige religieuze mensen: de Farizeeën en schriftgeleerden. Mensen die zichzelf helemaal niet verloren vinden. Mensen die denken: ik zit wel goed, in dit leven en straks ook. En deze mensen hebben juist kritiek op Jezus vanwege de mensen met wie Hij tijd doorbrengt, de mensen met wie Hij eet. De tollenaars en zondaars.

Tegen die keurige religieuze mensen zegt Hij: jullie denken dat die ‘echte zondaren’ het probleem zijn, en jullie niet? De mensen die aanwijsbare zonden hebben en naar wie we kunnen wijzen, over wie we lekker kunnen roddelen? Die zondaren moeten inderdaad gered worden. Maar jullie moeten even zeer gered worden. De verloren zoon komt tenminste terug naar de vader… en of jij terug komt is de vraag… de gelijkenis heeft een open einde.

De wereld is niet verdeeld in zondaren die er niet komen en rechtvaardigen die er wel komen. De zondaren kunnen uit zichzelf niet bij God komen door hun zonde. En de ‘rechtvaardigen’ kunnen uit zichzelf niet bij God komen omdat ze zichzelf zo goed vinden en geen redder nodig hebben. Is er dan geen verschil tussen mensen? Jezus heeft het over nederige mensen en hoogmoedige mensen. Nederige mensen die erkennen dat ze zelf tekort schieten en een verlosser nodig hebben; en hoogmoedige mensen die dat niet nodig hebben.

Wij zijn of de jongere broer of de oudere broer, of we zijn allebei. Welke we ook zijn: beide zonen zijn verloren en hebben de genade van de Vader nodig. God is als de vader. Die bereid is Zijn eigen leven te verscheuren. Voor ons. Die op de uitkijk staat tot wij naar Hem terug komen. Die zichzelf vernedert door naar ons toe te rennen en Zijn benen te ontbloten. God is als deze vader: over de top genereus; over de top liefdevol; en over de top genadig; zozeer dat Hij al die misstappen van ons wil vergeven, en Hij wil ook onze verwijten naar Hem vergeven; onze arrogantie naar Hem wil Hij vergeven. Hij nodigt zowel de jongere zoon, alsook de oudere zoon uit naar het feest… Deze Vader die in Zijn eigen Zoon mens werd, die zichzelf vernederde aan het kruis voor ons; die ons daardoor Zijn mooiste kleed heeft aangedaan. Hij nodigt ons uit. Het antwoord is aan ons. Dus zeg ja, en doe ja.