In de diensten van 4 september hebben we samen het Heilige Avondmaal gevierd. We lazen uit 2 Samuel 11 en 12: de geschiedenis met koning David, Bathseba en haar man Uria, opperbevelhebber Joab en de profeet Nathan. Een verhaal zo rauw als de wereld waar we in leven. Een verhaal van machtsmisbruik, sexueel misbruik, en het verdoezelen hiervan door moord met voorbedachte rade. Nota bene door de koning, de gezalfde van God. 

Een afschuwelijk verhaal dat ik liever niet lees. Toch is het belangrijk dat we deze verhalen wel lezen in de kerk. Waarom? Voor veel mensen is zo’n verhaal niet alleen een tekst, maar werkelijkheid. Als we dit soort teksten niet lezen samen, is de kans groot dat we er ook niet over praten samen. Als we dit soort teksten niet lezen samen, dan missen we ook de gelegenheid om te horen wat God ons laat zien. Juist door alle ellende heen.

Waarom lezen we dit verhaal? Om te leren dat er geen plek is in ons leven waar het Woord van God niet kan komen. Om te leren dat zelfs als dit gebeurt, dat toch niets ons kan scheiden van de liefde van God in Christus Jezus – zelfs niet deze tekst of deze ervaring. Dit is de wereld waarin Jezus is gekomen. Om deze wereld te verlossen; om ons te verlossen. Daarom kunnen we het Avondmaal vieren met elkaar. Ondanks alles. Door Zijn genade. Wat een wonder.

Vinden wij ons eigen verhaal in de Bijbel? En daarmee: ontmoeten we God in ons verhaal? Ook onze donkerste bladzijden. In onze wereld nu, vallen mensen van hun voetstuk. In de Bijbel ook. Dat is ontluisterend. En tegelijkertijd. Door al die ontluisterende verhalen in de Bijbel ontdekken we dat God deze mensen niet in hun eigen sop laat gaar koken. Maar dat Hij door al die brokstukken heen doorwerkt en zorgt voor toekomst, en voor heil. Wanneer we dat ontdekken in de Bijbel, kunnen we dat ook ontdekken in ons eigen leven. Deze God legt zich niet neer bij onze zonden – en ook niet bij de zonden die ons zijn aangedaan door anderen. Hij zorgt voor toekomst en voor heil. Door Jezus Christus onze Heer. Die ook dit gedragen heeft. Uit het leven van Bathseba en David. En uit ons leven.