Wat een feest was het om met elkaar de overstapdienst te beleven! Mooi om het samen voor te bereiden en de dienst te beleven met zoveel bijdragen van de jongeren uit groep 8. Namens de Kindernevendienst heeft Jannemieke de jongeren ‘uitgezwaaid’ en een rugzak meegegeven met betekenisvolle inhoud.. Namens NextLevel heeft Eefje een ‘overstap’ met ze gedaan in de kerk: we hopen hen allemaal na de vakantie te verwelkomen bij NextLevel !

We lazen met elkaar uit Johannes 4: 1-15 en Johannes 7: 37-39. Over een Samaritaanse vrouw die naar de put gaat om water te halen en daar Jezus ontmoet. Hij vraagt haar om water. Zij is verbaasd en Hij gaat erop door op een verbluffende manier. Hij spreekt tegen haar over het water dat eeuwig leven geeft. 

‘Iedereen die water uit deze put drinkt, zal weer dorst krijgen. Maar als je drinkt van het water dat Ik geef, krijg je nooit meer dorst. Want het water dat Ik geef, blijft altijd in je. Het geeft je het eeuwige leven’ (Joh. 4: 13-14).

Dorst heb je, als drinken nodig hebt. Dat hebben we nodig om in leven te blijven. Dorst in de Bijbel is nog iets anders. Het is zoiets als bij gelijkenissen. Jezus vertelt gelijkenissen: iets uit het dagelijks leven dat Hij toepast op geloof, op leven met God. Dit ook. Dorst is wat je met je lijf voelt. Dorst is ook een beeld, een gelijkenis voor verlangen. Een beeld voor al die dingen waar wij naar streven in het leven, wat wij zo graag willen: vrienden / relatie / opleiding / baan / huis etc.. Daar hebben we dorst naar… net zo lang tot we het hebben. Alleen wat nou het punt is: we denken dan: ik wil een goed cijfer halen, ik wil die baan, ik wil die mooie kleren… en als ik dat heb, dat cijfer, die baan, die kleren… dan is mijn dorst gelest, dan ben ik gelukkig. Maar is dat zo? Nee, want als we het ene vak hebben gehad, moeten we gauw door naar het volgende. Het ene jaar zijn we heel blij me onze nieuwe kleren en het jaar daarna durven we er niet meer in te lopen. Die dorst van ons naar al die dingen in dit leven, die dorst proberen we te lessen, maar die wordt nooit helemaal gelest. Hoe kan dat?

God heeft ons geschapen met dorst. Met verlangen. En de bedoeling is, dat we daarmee naar Hem gaan. Hij is de enige die werkelijk onze dorst kan lessen. Hij is de enige die ons werkelijk gelukkig kan maken. Niet even. Niet een minuutje, of een uur of een paar jaar. maar ons leven lang. En zelfs meer dan dat: Hij is de enige die ons eeuwig gelukkig kan maken. Want als we naar Hem gaan voor Zijn water, dan geeft Hij ons het water dat eeuwig leven geeft. Daarmee bedoelt Hij de Heilige Geest (Joh. 7:39). Wanneer we geloven, woont die in ons.

We danken God voor wat Hij ons geeft. Voor onze talenten, waar we goed in zijn. We danken Hem dat we naar school kunnen en dat we kunnen bouwen aan onze toekomst. Tegelijk mogen we weten dat er maar Eén is die echt onze dorst kan lessen, dat is Jezus. Dus als je dorst hebt: denk aan Hem, en vraag Hem: geef mij Uw levende water. En dan geeft Hij niet een klein beetje. Want Hij zegt: ‘Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in Mij gelooft’ (Joh.7: 38). Dan geeft Hij ons zoveel, dat we te veel hebben voor onszelf, en kunnen uitdelen aan anderen.