Dankdagdienst

Op 4 november kwamen we samen voor onze Dankdag dienst. We lazen Psalm 146. ‘Halleluja! Loof de HEER, mijn ziel’ (Ps. 146: 1)

8 november

In deze diensten hebben we ook Dankdag gevierd. In beide diensten was een geïntegreerde kindernevendienst. Wat een feest om zo met kinderen en volwassenen van allerlei leeftijden samen te zijn. Deze dienst stond ook in het teken van Dankdag. We lazen uit Handelingen 27. Paulus is per schip op weg naar Rome, met een grote groep mensen aan boord. Het schip komt in nood door een grote storm. Paulus blijft vertrouwen op God en getuigt daarvan. Paulus dankt God. Midden in de storm. ‘We gaan eten. Eet mee, want dat zal bijdragen tot jullie redding; niemand van jullie zal een haar worden gekrenkt.’

Hij nam een stuk brood, dankte God in aanwezigheid van allen, brak het brood en begon te eten. Dat gaf de anderen ook moed, en ze gingen eten. Een maaltijd – in het midden van de storm. Op dit moment een maaltijd houden, is een teken van geloof, en van hoop. Ze hadden al geen tijden meer gegeten. Nu wel. Hoewel er nog helemaal geen verlossing in zicht is.

Hij dankt God voor de zegen die ze nog steeds krijgen te midden van de storm. Dat ze het brood kunnen delen. En dat ze het mogen doen met de belofte van God. Dat geldt ook voor ons. We mogen het brood delen. het brood dat voor ons wordt gemaakt. We danken God voor het graan, voor de opbrengst van het land. Voor de mensen die het oogsten, voor de mensen die er eten van maken voor ons. We danken God voor het brood van ons dagelijks leven. En voor alle manieren waarop we dat samen kunnen delen. En we danken God voor Zijn beloften.

Paulus dankt God. Wat doen we als we God danken?  We verplaatsen onze aandacht. We verplaatsen onze aandacht van onze eigen zorgen, onze eigen sores, al die nieuwsberichten en persconferenties. We verplaatsen onze aandacht van onze onszelf, naar God. De bron van onze hoop. Ons vaste vertrouwen. Het danken van God is het beste middel tegen de angst, het beste middel tegen de wanhoop, tegen de uitzichtloosheid. God danken geeft hoop, en geeft uitzicht.

Hij nam een brood, dankte God, brak het brood en begon te eten… dat is niet zomaar een maaltijd. Dat bedacht Paulus niet zelf. Iemand ging hem hierin voor. Jezus nam een brood, dankte God, brak het en at. En gaf aan allen. Het doet denken aan het Heilig Avondmaal. De maaltijd die we volgende week hopen te vieren met elkaar. We danken Christus dat Hij Zijn leven gaf voor ons.

15 november

In deze dienst vieren we het Heilig Avondmaal, met de gemeenteleden in de kerk, en ook samen met ieder die thuis met ons verbonden is. We volgen het rooster van Vertel het Maar. We lezen Mattheus 25: 1-13 over de wijze en de dwaze meisjes die wachten op de Bruidegom.

22 november

Dit is de laatste zondag van het kerkelijk jaar: de zondag waarop wij de overledenen gedenken.

Wij gedenken allen die tot onze gemeente hebben behoord of zich met onze gemeente verbonden hebben geweten. De families van de overledenen gemeenteleden hebben hierover persoonlijk een brief en uitnodiging ontvangen om met twee personen in de dienst aanwezig te zijn. Tevens gedenken wij andere personen van wie gemeenteleden het op prijs stellen dat ook hun namen genoemd worden. Mocht u hier prijs op stellen, wilt u dit dan doorgeven aan mij?

Wij gedenken hen opdat hun namen niet vergeten worden. Wij geloven immers dat ook God onze namen niet vergeet, maar onuitwisbaar geschreven heeft in de palm van Zijn hand. Ook verwachten wij de Opstanding van de doden. In dit hoopvolle perspectief gedenken wij hen die ons zijn voorgegaan.

We lezen verder in Mattheus 25: 31-46, over de komst van de Mensenzoon.

Graag tot ziens in de diensten / in verbondenheid via YouTube en Kerkomroep.