Het was goed om met elkaar de dienst te beleven afgelopen zondagmorgen, via Kerkomroep en via YouTube. We lazen Psalm 22: 1-14 en Matheus 27: 45-56. Aan het kruis roept Jezus: ‘Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?’, woorden uit Psalm 22. Het is een schreeuw. Een schreeuw van ontzetting en van verbijstering. Ongelofelijk, hoe kan het… Jezus die Eén is met de Vader; in Hem zien wij God. Hij is de Zoon van God. Hoe kan Hij van God verlaten zijn? Het kan ook een aanklacht zijn naar God: Jezus de Rechtvaardige die verhoring verdient, wordt niet verhoord. Die rauwe vraag van ‘waarom’ wordt niet beantwoord door God. Die blijft staan tot Jezus’ dood. Maar deze uitroep van Jezus is meer dan een schreeuw van verbijstering, en meer dan een aanklacht. Het is ook een belijdenis. Hij roept niet naar God in het algemeen. Het is ‘Mijn God.’ Ook al ervaart Hij dat de Vader Hem verlaten heeft, nog steeds zegt Hij ‘Mijn God’. In de meest verschrikkelijke eenzaamheid en godverlatenheid, belijdt Jezus Zijn geloof in deze God. Alsof Jezus zegt: ‘U kunt Mij wel verlaten, maar Ik verlaat U niet. Al hebt U mij verlaten, toch klamp ik Mij aan U vast.’

In deze 40-dagentijd is het zoeken voor ons. Zoeken naar de juiste toon. We staan stil bij het lijden van Jezus. Dat is goed. Tegelijkertijd mogen we ook beseffen: wij kunnen nooit peilen wat Hij heeft doorstaan en hoe Hij heeft geleden. Dat weten wij niet. Maar dat hoeft ook niet. Want wij weten wel: Hij is door God verlaten, opdat wij nooit van Hem verlaten zouden worden. Psalm 22 is begonnen als het gebed van een individu. Het werd opgenomen in de eredienst van Israël. Een persoon staat dan symbool voor het volk. Jezus heeft plaatsvervangend geleden. Plaatsvervangend voor het volk. Plaatsvervangend voor ons. Als wij ons toevertrouwen aan Hem, dan geldt dat ook voor ons. Dus belijd je zonden, vraag vergeving en vertrouw je toe aan Hem.

Want Hij werd gebonden, opdat wij zouden worden bevrijd. Hij werd onschuldig ter dood veroordeeld, opdat wij zouden worden vrijgesproken voor God. Aan het kruis heeft Hij gedragen, het diepste lijden en diepste angst, met lichaam en ziel, toen Hij met luide stem riep: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?’ Opdat wij door God aangenomen en nooit meer door Hem verlaten zouden worden. Lof zij U Christus in eeuwigheid.

Deze week is de Stille Week. We zien er naar uit elkaar te ontmoeten via de online diensten vanuit de Woudtse kerk op Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en op 1e Paasdag.

Op dinsdag en donderdag om 12 uur houd ik een middaggebed. Dit is niet fysiek mee te beleven, maar wel via de Facebook-pagina van de kerk. Welkom, fijn om ook op deze manier met elkaar verbonden te zijn ! 

Gods zegen gewenst voor de Stille Week en voor het hoogfeest van Pasen!