Op 13 juni hebben we het Heilig Avondmaal gevierd. We lazen Genesis 18: 1-15 en Hebreeën 13: 1-8.
‘Houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen.’ Dat lazen we in de Hebreeenbrief. Abraham bood gastvrijheid aan 3 mensen. Het bleken engelen te zijn, ja zelfs God zelf. Daar kwam hij pas achter toen hij ze allang had uitgenodigd. Toen ze allang zijn gast waren. Daarvoor had hij al alles gedaan wat in zijn vermogen lag om ze gastvrij te onthalen. En hij ontving een belofte die zijn leven veranderde. Een belofte die waar werd.
Wat is het christelijk leven? Het christelijk leven betekent: Christus ontdekken op plekken waar je Hem niet verwacht had. Christus ontdekken – in onze naaste. Christus ontdekken – zelfs in onze vijand. Christus ontdekken – zelfs in de spiegel kijken en onszelf aankijken – zelfs dan… En Hij stuurt ook engelen op ons pad. Soms komen we daarachter dat het een engel is. Soms tijdens de ontmoeting al. Of soms erna. En soms merken we het niet. en toch.. Hij zegent ons. Wat is de kerk? De kerk is de plek waar we dat oefenen met elkaar. De plek waar we elkaar daaraan herinneren.
Gastvrijheid – wat is dat voor ons? Het is een zegen en een roeping, een verantwoordelijkheid. we hebben al tijden te maken met een bezoekregeling. Wat op dit moment betekent dat we 4 gasten thuis mogen ontvangen. En dat is een tijd lang zelfs minder geweest. 4 is een grote vooruitgang ten opzichte van de max van 1. We hebben de pijn gevoeld – toen. Nu er weer meer kan, laten we niet vergeten wat we meegemaakt hebben: een gebrek aan gastvrijheid, zowel qua geven als qua ontvangen. Vergeet het niet. Zodat we realiseren hoe bijzonder en belangrijk gastvrijheid is. Juist ook in het christelijke leven. Gastvrijheid is niet een leuk extraatje als christen. Het is een van de belangrijke praktijken die je als christen doet. Gastvrijheid is niet zomaar sociaal zijn. Het kan het verschil zijn tussen leven en dood. Voor mensen die fysiek van huis en haard verdreven zijn. het kan het verschil zijn tussen leven en dood, ook psychisch, emotioneel.
‘Houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen.’
Wat is gastvrijheid? Een roeping / verantwoordelijkheid, zei ik. Dat is het. Maar niet in de eerste plaats. Gastvrijheid begint hier. in de aanbidding van God. Het is vooral een antwoord van ons. Het is een antwoord op de gastvrijheid die God ons biedt. In Zijn liefde.
Abraham biedt gastvrijheid. En hij blijkt engelen te huisvesten, en zelfs God Zelf. En ze krijgen een belofte, zo concreet en zo ongelofelijk dat ze niet weten hoe ze moeten reageren. Te groot om te kunnen geloven. En toch zo waar.
Zondag vierden we het Heilig Avondmaal. God biedt ons gastvrijheid. Aan Zijn tafel. Die in de kerk staat. En Hij zorgt ervoor dat onze tafel thuis ook wordt tot Zijn tafel waar Hij ons voedt.
Aan het Avondmaal doet Hij ons beloften. Dat Christus Zelf bij ons is. Hij belooft eeuwige leven voor wie in Hem gelooft. Beloften te groot om te kunnen geloven. En toch zo waar.