Wat was het een bijzondere dienst op 15 december: de dienst waarin Raf en Thijs belijdenis hebben gedaan van hun geloof. We zijn dankbaar! Beide moeders deden een schriftlezing: de Adventspsalm 24 en Mattheus 14:22-36. Marcel Bremer feliciteerde hen namens de kerkenraad en Aartjan en Renate spraken hen toe namens Level Up. In de preek ging het over het verhaal uit Mattheus: Jezus die loopt over het water en Petrus die uit de boot stapt en Hem tegemoet gaat. Hierin is Petrus een voorbeeld van geloof. Door uit de boot te stappen en Hem tegemoet te gaan, doet hij belijdenis, en zegt hij ‘ja’ tegen Jezus, net zoals Raf en Thijs dat vanmorgen ook deden. 

Belijdenis is ook: uit de boot stappen en op weg gaan naar Jezus. Belijdenis doen is niet:  alles rationeel helemaal snappen en op een rijtje hebben. Het is ook niet een soort optelsom maken en dan concluderen, ja, mijn cijfer is hoog genoeg om belijdenis te kunnen doen. Het is ook afgaan op de stem die klinkt en die zegt: Kom! Die stem klinkt in ons leven, op allerlei manieren, via onze ouders, via de doop, via de verhalen, via de gemeente, via ervaringen. 

Petrus stapt uit het schip en loopt Jezus tegemoet. Zolang hij gefocust is op Jezus kan hij lopen op het water, door Jezus’ kracht, naar Hem toe. Maar in plaats daarvan gaat hij letten op de wind. Hij let op de omstandigheden, op de situatie waarin hij zich bevindt. Hij zinkt. Wij zinken even hard als wij vooral kijken naar de situatie om ons heen, en minder naar Jezus. Kijk naar Jezus en roep naar Hem. Wat is geloven? Geloven is roepen naar Jezus. ‘Heere red mij!’ ‘Jezus stak meteen Zijn hand uit, greep hem vast. En zei tegen hem: kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’ Wanneer leren wij wie God is? Wie God is, leer je als je gaat roepen, als je gaat schreeuwen. Dan ontdekken we het. En dan ontdekken we dat Jezus onze hand grijpt. Dan merken we dat Hij er is. En dat Hij verlost. 

Jezus loopt over het water. Is dat echt gebeurd? Ja, dat is echt gebeurd. Waarom is dat belangrijk? Dit is niet zomaar een symbolisch verhaal. Jezus is ook mens. Maar dit laat zien dat Hij de Zoon van God is. Hij loopt over het water. Dat is niet zomaar een kunstje. Zo van: kijk eens, wat Hij ook nog kan. Het gaat er niet zozeer om dat Jezus iets spectaculairs heeft gedaan, wat onmogelijk was. Maar het gaat er wel om dat Jezus hier iets heeft gedaan wat in het Oude Testament alleen wordt toegeschreven wordt aan God Zelf. Hij is sterker dan de wind, dan de storm, dan de zee. De zee is geen neutraal gebied. Het water, de zee staat in de bijbel symbool voor de dood, voor de ondergang. Dat Jezus loopt over het water, betekent dat Hij sterker is dan de dood. Wat Hij later heeft laten zien door op te staan uit de dood. Hier laat Hij het ook zien. 

Belijdenis doen is: uit de boot stappen. Uit de boot van het vanzelfsprekende, van ons veilige leventje. En zeggen: hier sta ik. Hier stap ik.. de boot uit, naar Jezus toe. Dat doen Raf en Thijs vanmorgen. Voor ons allen is het een uitnodiging en aansporing om dat ook te doen. 

Jezus is Zelf ook uit de boot gestapt. Uit ‘de boot’ van de hemel. Waar Zijn veilige thuis was. Een thuis in glorie. Daar stapte Hij uit. Hij verliet de hemel en ging naar de onveilige aarde. Voor ons. Om ons te redden. Om ons het leven te geven. Hij komt.