Op 2 maart is het Aswoensdag, het begin van de 40-dagentijd. We staan stil bij het lijden en sterven van Jezus en wat dat betekent voor de wereld en voor ons. We leven toe naar het grote feest van Pasen. Het is een periode van inkeer, van eerlijk worden, van stil worden voor God en van vergeving vragen. Ook een tijd van omzien naar onze naasten en recht doen, vooral ook richting onze naasten die lijden.

Het lijden komt nu opeens op een indringende manier bij ons binnen. Oorlog. Het is nooit ‘weg’ geweest. Alleen het was niet in ons continent. Het was ver weg, bijvoorbeeld in Afrika, letterlijk: ver van ons bed. Nu is het dichterbij. Een tirannieke leider van een dictatuur valt een vrij, democratisch land binnen. We zien de beelden van kapot geschoten huizen, van vastberaden en van wanhopige mensen. We hebben veel om te bidden, heel veel. De titel van de 40-dagen kalender was allang gekozen voordat de oorlog in de Oekraïne begon. Met de nieuwe ontwikkelingen is de titel des te prangender: ‘Alles komt goed?!’. Als je om je heen kijkt durf je hier geen ‘ja’ op te zeggen. Maar er is een kruis opgericht. In deze wereld. Wat daar is gebeurd, kan door geen oorlogsgeweld ongedaan worden gemaakt. Daarom wordt het Pasen. En verwachten we Zijn toekomst.

En de berichten die we zien: laten ze ons ertoe brengen om onze handen uit te strekken naar een ander, ver weg en dichtbij. En om onze handen te vouwen in gebed tot God, om vuriger te bidden dan ooit: Maranatha, kom, Heer Jezus.

De veertigdagenkalender kan ons daarbij helpen. Hij ligt voor je klaar in de kerk. Je kunt ‘m ook volgen via de Woudtse Kerk app. Of krijg ‘m iedere ochtend in je inbox.