In deze dienst hebben we afscheid genomen van Leen Steenks als onze koster. Nadat hij al eerder met pensioen ging van zijn ‘reguliere’ werk, heeft hij nu ook de kosterswerkzaamheden beëindigd. Meer dan veertig jaar heeft hij trouw onze gemeente gediend, voor en vooral ook achter de schermen. We zijn Leen en zijn vrouw Pia bijzonder dankbaar voor wat ze in al die jaren voor onze gemeente hebben gedaan. In en na afloop van de dienst hebben we hierbij stilgestaan. Aan de dienst werd ook medewerking verleend door het gelegenheidskoor onder leiding van Mariska en begeleid door Aartjan. Na de dienst heeft Eefje namens de gemeente Leen en Pia bedankt en heeft Leen ons ook toegesproken en ons meegenomen in zijn ervaringen door al die jaren, in beeld en verhaal.

We lazen over de voetwassing door Jezus, uit Johannes 13: 1-20. Het ‘uur’ van Jezus is gekomen: het moment dat Hij gaat lijden en sterven. Wat brengt dat bij Hem naar boven? Hij heeft ons lief tot het einde. En Hij geeft ons een teken: Hij wast de voeten van de discipelen. Als teken dat Hij ons wast van alle vuiligheid, die we zelf hebben veroorzaakt, of ons aangedaan door een ander. Hij wast ons, door Zijn lijden en sterven. En Hij geeft ons de opdracht om elkaars voeten te wassen. Wanneer we dat doen, herinneren we elkaar aan Jezus, die ons wast van onze zonden, die ons heel maakt. 

Hoe dienen we elkaar? Heel concreet, heel praktisch. De kerk die we open doen op zondagmorgen; de verwarming die we aanzetten, de stoelen die we klaarzetten, het glaasje water dat we klaarzetten en zoveel meer. Iemand van ons heeft dat meer dan 40 jaar voor ons gedaan. We zijn onze koster, Leen Steenks, zeer dankbaar dat hij dat al die jaren gedaan heeft. Deels op de voorgrond, wat mensen hebben gezien. En nog veel meer op de achtergrond, wat de meeste mensen niet hebben gezien. Maar misschien wel des te waardevoller. God ziet het wel. We danken Hem.

Hoe dienen we elkaar nog meer? Door een kaartje te sturen, een groet, een Bijbeltekst. Door langs te gaan bij iemand van wie we weten dat ie eenzaam is of verdrietig. Ja maar, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen als iemand ziek is, of eenzaam. Als dat zo is, en als het ongemakkelijk voelt, is het des te meer reden om wel te gaan. En misschien juist wel een teken dat God ons roept om die persoon te dienen. Bij wie moet ik dan langs gaan? Vraag het God en vraag het elkaar..

Hoe dienen we elkaar nog meer ? Door letterlijk elkaar de voeten te wassen. Wat doet dat dan? Als iemand onze voeten aanraakt, in de naam van Jezus, dan raakt die meer aan dan onze voeten. Dan raakt die onze ziel. Hoe de Heilige Geest daar doorheen werkt, dat merken we pas als  we het concreet doet. Jezus volgen is soms heel simpel. Zo simpel, als het wassen van elkaars voeten. Doe het.