Wat een week hebben we achter de rug. Er viel niet aan te ontkomen: de niet-aflatende stroom van berichten over grensoverschrijdend gedrag. De berichten gingen over dat ene programma, over de mensen die daar positie hebben en over de mensen die aan het programma meedoen. Maar het gaat niet alleen over ‘daar’. En het gaat niet alleen over ‘hen’. Het komt veel dichterbij. Ook onder ons zijn mensen die dit hebben meegemaakt, op allerlei verschillende manieren: verbaal, digitaal, of aan den lijve. Dat trekt sporen in ons leven. Het horen van de berichten van de afgelopen week, brengt herinneringen en allerlei gevoelens naar boven. Het is niet zomaar over; het is niet zomaar achter de rug. Van sommigen van ons weet ik iets van de pijn op dit gebied. Ook wij hebben verhalen. Verhalen die we verteld hebben aan een ander. Of verhalen die alleen God van ons weet. In de Bijbel staan veel verhalen en veel stemmen. Meer dan we soms naar voren laten komen. In de Bijbel staan ook verhalen en stemmen van vrouwen aan wie onrecht is aangedaan. Vrouwen die soms heldhaftig opkomen voor hun recht; en nog belangrijker: God komt voor hen op.

Ik hoop en bid dat onze gemeente een plek is waar we durven te vertellen, ook over de meest pijnlijke dingen die we meegemaakt hebben. Tegen een broeder of zuster in de gemeente, daar zijn we voor. Als je wilt praten, laat het me weten. Daar ben ik voor. Welkom.