Afgelopen zondag vierden we samen het Heilig Avondmaal: samen met iedereen thuis. Vanwege het weer waren we uitgeweken naar De Rijstuin. Met dank aan allen die dat mogelijk maakten! We lazen het verhaal uit Marcus 2: 23-28 over aren plukken op de sabbath, en het verhaal dat even eerder in datzelfde hoofdstuk staat: Jezus wordt uitgenodigd om bij Levi, de tollenaar te gaan eten. Daar eet Hij met tollenaars en zondaars. De farizeese schriftgeleerden nemen Hem dat kwalijk. Jezus zegt: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel; Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars’. (Marcus 2:13-17)

In Jezus’ optreden blijkt dat de het anders ligt met gezonden en zieken dan hoe het op het eerste gezicht lijkt. Mensen die aan de buitenkant het ‘goed’  doen blijken de mensen te zijn die zichzelf buiten sluiten van het evangelie. Want ze denken het niet nodig te hebben. En zijn daardoor misschien wel de zieksten van allen. De andere zieken, die het niet kunnen verbloemen, die beseffen meer hun nood en belijden het. En krijgen heling.

Wat ben jij? En wat ben ik?
Ben je gezond of ben je ziek ? of weet je het niet zo goed.. Wat blijkt uit dit verhaal:
Zalig zijn de tollenaars en zondaars – want zij hebben geen schijn meer op te houden.
Zalig zijn de tollenaars en zondaars – want zij weten dat zij Jezus nodig hebben.
Zalig zijn de tollenaars en zondaars – want zij zitten met Jezus aan tafel.

Zij zitten met Jezus aan een grote tafel met veel mensen. Wij mogen nu maar 1 persoon uitnodigen thuis. En dat is lastig: wie vragen we wel en wie vragen we niet. En toch. De ene die we nu mogen uitnodigen: het kan ons ook helpen. Om ons meer bewust te zijn hoe bijzonder het is om iemand te kunnen uitnodigen.

Die ene die we uitnodigen: laat het Jezus zijn. Bij elke maaltijd. Laten we Hem uitnodigen aan elke tafel die wij dekken. Ook al denken we misschien dat Hij in geen velden of wegen te bekennen is. Laten we Hem uitnodigen. Wanneer we dat doen, merken we dat Hij ons uitnodigt.